حس غریب
پیمان آشکار | ۱ش - ۸ تیر ۹۳
و عجب حس غریبی است این لحظات، لحظاتی که نزدیک شدن خودم به عشقم رو از ته قلبم حس میکنم.
گاها دلم میخواد گریه کنم مثل همین الان که دارم این متن رو می نویسم واقعا عجب حس غریبی....
واقعا شیرینی این انتظار یک روزه به پایان می رسه و ادم دلش میخواد بپره تو بغله عشقش. متوجه منظورم شدی؟!
این لحظات افطار رو میگم که یه نوع شوق و اشتیاق قلبی هممون نسبت بهش داریم. چون مطمئنا خوشحالیم که مورد لطف خدا قرار گرفتیم ویک روز دیگه تونستیم بر نفس غلبه کنیم.
واقعا عجب نعمتی است : ((روزه))
طاعات و عباداتتون مورد قبول حق
سلام بر رفیق عزیز تر از جانم داداش گلم آقا پیمان...
دلم نیامد بر این نوشته ی زیباتون نکته ای از علامه حسن زاده آملی"حفظ الله"نقل نکنم.
این عارف بالله نقل میکنند که:
روحی خبث انسان بسیار عجیب خطرناک است بطوری که گر صدوبیست و چهار هزار پیغمبر خدا رو جلوی او سر ببری آدم نمی شود اما روزه گرفتن این انسان رو آدم میکند...
الحمدولله رب العالمین و به لطف ائم هم امسال به ماعنایت شد و توانستیم به بندگی رب الارباب برسیم امید است که بتوانیم از این بندگی نهایت استفاده بکنیم وان شاالله امید است که ماهم بتوانیم به معنای واقعی راهی در امتداد آدم شدن بر داریم...
از دعای پر خیرتان مارا دریغ نکنید
حسینی باشی رفیق خوب من.
یازهرا